จักรยานโบราณ… ตำนานของสุนทรียะ… ราคาเป็น แสน!!!

ช่วงก่อนได้มีโอกาสได้ไปแวะเวียนแถวๆ หมู่บ้านต้นเปา ไปธุระ แต่แวะไปเพราะเค้ามีงานวันกระดาษสา… จะแวะไปชมกระดาษสาซะหน่อย แต่ไปพบกับการประกวดรถจักรยานโบราณ… ซึ่งคนทางเหนือนี่เค้าเรียกว่า “รถถีบเฒ่า”
เดินชม การประกวด แรกๆ ก็เฉยๆ เพราะดูผ่านๆ ก็เห็นเป็นรถจักรยานเก่าๆ ตั้งเรียงกันเป็นพืด… แต่พอเดินชมๆ ไป มีผู้จัดงานมาคุยด้วยถึงทราบว่ารถจักรยานแบบนี้ราคาเป็นแสนก็มีนะครับ…. อื้อหือถึงกับอึ้งเลยครับผม รถเก่าๆ เป็นสนิมแบบเนี๊ยะหรือราคาเป็นแสน…???… แบบนี้ยังไงๆ ก็คงต้องเดินชมกันหน่อยละ…. ดูอย่างคันนี้สิครับ เค้าบอกว่าใช้จักรยานแบบเดียวกันตั้งเจ็ดคัน กว่าจะมาเป็นคันนี้ที่สมบูรณ์แบบ สามารถใช้งานได้เหมือนเดิม….
พอได้ยินได้ฟังแบบนี้แล้วตัวกระผมก็ให้สนใจขึ้นมาทันทีครับ… ลองเดินๆ พิจารณาดูนะครับ… โอ … มันสวยจริงๆ ครับรถจักรยานพวกนี้ บางคันเหมือนกับที่เคยยืมของพี่ชายมาขี่ตอนเป็นเด็กๆ จำได้ว่าเป็นยี่ห้อราเล่ห์ เวลาเราปั่นยังงี้นะ… จะมีเสียงดังแต๊กๆๆๆๆๆ… เพราะดีเหมือนกัน จำได้ว่าตอนนั้นปั่นได้สนุกมาก ถ้าเป็นสมัยนี้คงต้องเรียกว่ามันหนึ๊บ มันไม่ก๋องๆ แก๋งๆ เหมือนของเด็กเล่นนะ… เดินๆ ชมรถแล้วภาพเหตุการณืเก่าๆ ทยอยกันเข้ามาในโสตประสาทดีแท้ๆ ของบางอย่างบางชิ้นนี่ ยังไม่เคยพบเลยครับ.. อย่างตะเกียงหน้ารถ หรือที่เดี๋ยวนี้เค้าเรียกกันว่าไฟหน้านี่นะครับ… โอโห… ไม่เคยเห็นเลยครับผม เป็นตะเกียงแบบใช้แก๊สครับ… เค้าบอกว่าใช้แก๊สแบบที่เค้าจุดไฟในงานแถวๆ บ้านนอกสมัยโบราณครับที่เราต้องเอาแก๊สเป็นก้อนๆ ใส่ในกระป๋องแล้วใช้น้ำค่อยๆ หยดให้เกิดแก๊ส แล้วก็จุดไฟ ถึงจะได้แสงสว่าง…. โอ๊ย… อะไรมันจะสุดคลาสสิกอะไรอย่างนี้ ไม่เคยเห็น แบบนี้ขอสารภาพเลยว่าไม่เคยเห็นมาก่อน มาเจอเอาตรงนี้ทำเอาตื่นเต้นไปเหมือนกันครับ….

นอกจากเจ้าตะเกียงหน้าที่แปลกพิศดารนี่แล้วนะครับท่าน… ยังมีแบบที่ทันสมัยขึ้นมาอีกนิ๊ดนะเอ๊า… เป็นตะเกียงหน้าแบบใช้หลอดไฟแบบเดี๋ยวนี้ครับ แต่ที่แปลกคือมีหน้าปั๊ทบอกระยะทางครับ แหมทำเอารถมอเตอร์ไซค์งี้หน้าแดงๆ ไปเลย เพราะเท่ห์ซะ… เจ้าหน้าปั๊ทนี้ต่อสายเชื่อมลงไปยังดุมล้อด้านหน้าครับ มีเฟืองคอยทดเพื่อหมุนตัวเลขที่อยู่บนหน้าปัท… แบบนี้ถ้าต้องทำเวลาหน่อยนี่ คงปั่น กันน่องปูดแน่ๆ ตะเกียงหน้าแบบใช้แก๊ส...แต่มันก็เท่ห์อย่าบอกใครเชียว
นอกจาก เจ้าตะเกียงหน้าที่ทำเอาตื่นเต้นนะครับ ยังมีอย่างอื่นๆ อีกมากที่เมื่อเราได้ไปชมไปสังเกต กระผมงี้ต้องทึ่งในสุนทรียะของคนรุ่นโบราณนะครับ เพราะเมื่อมองกันแล้วจะพบว่าในรายละเอียดต่างๆ ของจักรยานเหล่านี้เค้าพิถีพิถัน บรรจงสร้างบรรจงประดิษฐ์ ประดอยกันให้มีความงดงามกลมกลืนกันไปทั้งคันรถ ไม่ใช่ว่าคิดอยากจะใส่อะไรลงไปก็ใส่นะครับ… ความกลมกลืนกันของรูปแบบ เส้นสาย ของการออกแบบ และประโยชน์ใช้สอย โดยส่วนตัวผมคิดว่าเค้าคิดมาเยอะ แล้วพอเราไปพินิจดูจริงๆ แล้วจะพบความสวยงามแฝงอยู่อย่างมากมายซึ่งแสดงถึงสุนทรียะที่ผู้ออกแบบเค้ามีอยู่และพยายามใส่ลงไปในผลงานของเค้าให้เกิดความสมดุลย์ และคงจะมีความต้องการที่จะถ่ายทอดเอาความงดงาม ความมีสุนทรียภาพทั้งหลายผ่านผลงานให้ไหลซึมเข้าสู่ผู้บริโภค มันทำให้เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้มองรถจักรยานโบราณเหล่านี้ ถึงว่า… ทำไมเค้าถึงได้หลงรักกันนักหนา กับสมาชิกชมรมรถโบราณ ที่เค้าจัดให้มีการประกวดกันขึ้นในครั้งนี้… นี่ขนาดเรา มีความรู้ไม่พอนะ… ไม่มีความรู้ในรุ่นในยี่ห้อ ในรายละเอียดต่างๆ แค่เดินๆ ชมไปเรื่อยๆ นี่ก็มีความสุขใจแล้ว…. ก็คิดว่าถ้าท่านไปพบเจอ หรือได้ครอบครองรถจักรยานที่สวยๆ แล้วท่านคงจะมีความสุขกับจักรยาน ปัจจัยที่ห้าของผู้คนในยุคก่อนนะครับ…. สุดท้ายท่านลองเหลียวกลับไปมองจักรยานของท่านที่บ้านดูนะครับ…. ลองไปพินิจดูเค้าซักหน่อย… ท่านอาจจะยิ้มและมีความสุขกับสิ่งสวยงามที่แฝงอยู่รงหน้าท่านก็เป็นได้นะครับ… สำหรับวันนี้….สวัสดีครับ…..

ลิ้งค์ไปเรื่องของ รถถีบเฒ่า ครับ…

หากคุณเป็นเจ้าของนิตยสาร/โมเดลลิ่ง เอเจนซี่ ต้องการโปรโมท สามารถส่ง e-mail แจ้งทีมงานให้ตั้งค่า username ของคุณเป็น Official User ได้ที่ info@postjung.com โดยไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ