Buakaw Banchamek, Muay Thai | THAILAND 🇹🇭

Muay Lopburi was called “Central Muay Thai” during the reign of King Rama V. The King would host Muay Thai fights before the throne, where the best fighters from all over the country would test their skills against each other. Among the most successful of these fighters was a man by the name of Klueng To-sa-ad, a fighter from the Lopburi province. He received the royal designation of “Muen Muay Maen Mud” for his renowned fighting skills. From then on, Central Muay Thai would be referred to as “Muay Lopburi”. Because the fighter who received the royal designation was from Lopburi.

Muay Lopburi often emphasized a balance of offense and defense. Fighters had to be agile and were constantly moving, in addition to tricking their opponents while evading oncoming strikes. A defining characteristic of Muay Lopburi were the fighters’ arms which were bound up to the elbows.

——————•♦•——————

 

มวยลพบุรี หรือ ที่เรียกกันอย่างคุ้นปากในสมัยโบราณว่า มวยภาคกลาง เป็นแขนงหนึ่งของมวยโบราณบนแผ่นดินไทย มวยลพบุรีได้รับการกล่าวขานว่าเป็นมวยไทยแขนงที่เก่าแก่ที่สุด โดยเริ่มต้นมาตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่18 (หรือเก่ากว่านั้น) หรือ สมัยสุโขทัยเป็นราชธานี

โดยมีปรมาจารย์สุกะทันตะฤๅษี เป็นผู้ก่อตั้งสำนักการศึกษาขึ้นที่เขาสมอคอน เมืองลพบุรี สำนักแห่งนี้ไม่เพียงสอนวิชาการปกครอง แต่ยังสอนวิชาการต่อสู้ ร่วมถึงวิชาหมัดมวยด้วย ในยุคนั้นเหล่าบรรดาเจ้าเมืองทั้งหลายต่างนิยมส่งพระราชบุตรของตนมาศึกษา ฝากตัวเป็นศิษย์ของสำนักแห่งนี้ นั่นก็รวมไปถึงสามกษัตริย์เพื่อนรัก ผู้ร่วมกันก่อตั้งเมืองนพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ ซึ่งก็คือ พญาเม็งรายมหาราช โอรสเมืองโยนกนาคนคร ปฐมกษัตริย์แห่งอาณาจักรล้านนา พญางำเมืองแห่งเมืองพะเยา และ พ่อขุนรามคำแหงมหาราช แห่ง กรุงสุโขทัย นั่นเอง

ต่อมาในสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ในรัชกาลของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช พระองค์ได้ยกฐานะในเมืองลพบุรีเป็นราชธานีแห่งที่สอง ทำให้ยุคนั้นกลายเป็นอีกยุคที่มวยลพบุรีกลับมาเฟื่องฟูอีกครั้ง โดยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชได้ส่งเสริมมวยภาคกลางอย่างกว้างขวาง มีการจัดการแข่งขันโดยกำหนดขอบสังเวียนและมีกติกาการแข่งขัน ต่อมาอีกสองรัชกาล ในรัชกาลของพระเจ้าเสือ มวยภาคกลางก็เจริญถึงจุดสูงสุดเพราะพระเจ้าเสือเป็นพระมหากษัตริย์อีกพระองค์หนึ่งที่สนับสนุนมวยไทย พระเจ้าเสือโปรดการชกมวยเป็นอย่างมาก และมักปลอมพระองค์ไปชกมวยกับชาวบ้านอยู่เสมอ

มวยภาคกลาง มาถูกเรียกชื่อว่า “มวยลพบุรี” เอาก็ราวยุครัชกาลที่5 ในพ.ศ.2411 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงโปรดให้มีการแข่งขันชกมวยไทยหน้าพระที่นั่ง มีนักมวยฝีมือดีจากทุกหัวเมือง สามารถชนะคู่ต่อสู้หลายคน หนึ่งในนั้นคือ นายกลึง โตสะอาด นักมวยจากอำเภอท่าวุ้ง ลพบุรี ที่มีฝีมือการชกมวยเป็นเลิศ จนได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ เป็น หมื่นมือแม่นหมัด นับแต่นั้นผู้คนทั่วไปจึงเริ่มเรียกมวยภาคกลางว่า มวยลพบุรี เพราะนักมวยตัวแทนจากหัวเมืองภาคกลางที่ได้พระราชทานบรรดาศักดิ์ผู้นี้ มาจากเมืองลพบุรี

มวยไทยลพบุรี มีคำนิยามว่า ฉลาดลพบุรี เป็นมวยที่รุกรับฉากนอกฉากใน คล่องแคล่วว่องไว เคลื่อนตัวอยู่ตลอดเวลา หลอกล่อ หลบหลีก เข้าตีได้ดี เอกลักษณ์คือ มีการพันมือเพียงครึ่งแขน

มีท่าจรดมวยอันเป็นเอกลักษณ์ คือ พระกาฬเปิดโลก ซึ่งมีลักษณะหงายมือทั้งสองข้างขึ้น หมัดหน้าสูงเท่าระดับคาง หมัดหลังสูงเท่าราวนม ขาทั้งสองข้างยืดตรง จะชกกระแทกไปอย่างรวดเร็วในลักษณะหงายมือ เป้าหมายคือ ปลายคางหรือใบหน้าคู่ต่อสู้ นั่นเอง